Coaching culture in the context of the emergence of creative class
More details
Hide details
1
University of Zielona Góra, Faculty Economic and Management
Online publication date: 2016-01-29
Management 2015;19(2):52-66
KEYWORDS
ABSTRACT
The aim of the paper is to present on the basis of the study of literature the essence of coaching, the creative industries in the modern economy, the culture of coaching in relation to the creative class as well as issues relating to the development of relations between the client and the coach.
The study also pointed out the differences between coaching, counselling and consulting, distinguishing features of modern coaching and highlighted the factors affecting the process of shaping the relationship between the client and the coach.
With regard to the creative class coaching extends its alternative development of people and their organizations, based on the values of communication, acceptance of diversity and individuality, strengthening the sense of subjective efficacy and integrity, while expanding individual consciousness. As a result, this enhances the effect of stimulating creativity, which directly affects the development of the creative class as an essential element of the proper functioning of an important sector of the economy, which is the creative industry.
REFERENCES (36)
1.
Adorno T. W., Horkheimer M. (2002), Dialectic of Enlightenment, Trans, Edmund Jephcott, Stanford, Stanford UP.
2.
Adorno T. W. (1999), Podsumowanie rozważań na temat przemysłu kulturowego, w: T. W. Adorno (oprac.), Sztuka i sztuki. Wybór esejów, Warszawa.
3.
Boyce L.A., Jackson R.J., Neal L.J. (2010), Building successful leadership coaching relationships: Examining impact of matching criteria in a leadership coaching program, „Journal of Management Development”, Vol. 29 Iss. 10.
4.
Caves R. (2002), Creative industries: contracts between art and commerce, Harvard University Press, London.
5.
Clutterbuck D. (2009), Coaching zespołowy, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.
6.
Clutterbuck D., Megginson D. (2004), Techniques for Coaching and Mentoring, Publishing Taylor & Francis, Boston.
7.
Czaplewski J. (2011), Dobra informacyjne i ich podstawowe cechy ekonomiczne. w: Zeszyty Naukowe nr 650 – Ekonomiczne Problemy Usług nr 67, Tom I, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
8.
Czarkowska L.D. (2011), Filary coachingu i sześć dróg rozwoju organizacji, w: Coaching, katalizator rozwoju organizacji, Warszawa.
9.
Dilths R. (2006), Od Przewodnika do Inspiratora. Coaching przez duże „C”, PINLP, Warszawa.
10.
Drab-Kurowska A. (2014), Ocena systemu szkoleń pracowników na przykładzie wybranych przedsiębiorstw funkcjonujących na obszarze goleniowskiego parku przemysłowego (GPP), Zeszyty Naukowe nr 840 – Ekonomiczne Problemy Usług nr 114, Rola kapitału ludzkiego w rozwoju społeczno-gospodarczym regionu, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
11.
Fustec A., Fradin J. (2001), L’entreprise neuronale, Paryż.
12.
Florida R. (2002), The rise of the Creative Class, and how it’s transforming work, Community and Everyday Life, New York.
13.
Florida R. (2001), Narodziny klasy kreatywnej, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
14.
Gwóźdź A. (2010), Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
16.
Klasik A. (2009), Przemysły kreatywne oparte na nauce i kulturze, w: A. Klasik (oprac.), Kreatywne miasto – kreatywna aglomeracja, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach.
17.
Łychmus P. (2010,) Coaching oparty na wiedzy w treningach kierowniczych, Warszawa.
18.
Maslow A. (2006) Motywacja i osobowość, Warszawa.
19.
Michałowska M., Kotylak S., Danielak W. (2015), Forming relationships on the e-commerce market as basis to building loyalty and create value for the customer. Empirical findins, „Management”, Vol. 10, No. 1.
20.
Mróz J. (2013), Coaching i mentoring wobec współczesnych wyzwań w rozwoju pracowników, Nauki o zarządzaniu, „Management Sciences” nr 3 (16).
21.
Mukoid E. (2010), Język coachów, języki coachingu, Referat wygłoszony na Konferencji Język 3. Tysiąclecia, Kraków,
http://mukoid.com/articles/mor... (02.03.2014 - access date).
23.
Passmore J., Jastrzębska K. (2011), Tworzenie kultury coachingowej: ścieżka rozwoju organizacyjnego, „Coaching Review”, nr 1.
24.
Pilipczuk P. (2010), Coaching refleksja nad teorią a obszary praktycznych zastosowań w biznesie, „Coaching Review”, nr 2.
25.
Ray P.H., Anderson S.R.(2010), The Cultural Creative, Three Rivers Press, New York.
26.
Rosinski P. (2011), Globalny coaching. Podejście zintegrowane, Warszawa.
27.
Smółka P. (2010), Coaching umiejętności interpersonalnych: podejście oparte na dowodach, „Coaching Review”, nr 2.
28.
Smółka P. (2011), Podejście oparte na dowodach w coachingu: istota oraz implikacje dla praktyki, „Coaching Review”, nr 1.
29.
Stryjakiewicz T. (2008), Rozwój sektora kreatywnego w regionach metropolitalnych, w: J.J. Parysek (oprac.) Region społeczno-ekonomiczny i rozwój regionalny, Wydawnictwo Naukowe Bogucki, Poznań.
30.
Szomburg J. (2002), (red.), Kultura i przemysły kulturowe szansą rozwojową dla Polski, Wydawnictwo Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową CAK, Gdańsk.
31.
Thorpe S., Clifford J. (2004), Podręcznik coachingu, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.
32.
Wilson C. (2001), Coaching biznesowy. Praktyczny podręcznik dla coachów, menedżerów i specjalistów HR, Warszawa.
33.
Wilson C. (2011), Developing a coaching culture, „Industrial and Commercial Training”, Vol. 43 Iss. 7.
34.
Wittgenstein L. (2000), Dociekania filozoficzne, Warszawa.
35.
Włodarkiewicz-Klimek H. (2013), Kapitał ludzki w kształtowaniu zwinnosci organizacji opartych na wiedzy, w: G. Bełz, M. Hopej, A. Zgrzywa-Ziemak (oprac.), Wiedza w zarządzaniu współczesną organizacją, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 299.
36.
Zubrzycka-Nowak M., Rybczyńska K., Monostori S. (2010), Czym (nie) jest coaching. Prawdy i mity o coachingu, Sopot.